The present report is the end result of the project that was carried out as part of the Geomatics Synthesis Project in cooperation with AllMaps, an open-source platform dedicated to the viewing and georeferencing of historic maps. The main objective of the project was to automatically georeference historic map series curated and digitised by the Dutch National Archive. This was based on the  corner coordinates of the map sheets. The first issue that had to be tackled was the reprojection of the original coordinates which were in Bonne projection
to WGS84 coordinates. To determine the corners of the map content within the sheets two methods were implemented. The first one detects the lines based on HoughLines Probabilistic Transformation and the second one detects lines based on the distribution of black pixels in the rows and columns of the images. In addition to map sheets with corner coordinates, there are two other sets of images which were georeferenced utilising a convolution neural network that performs feature matching. The feature matching was performed by running the two sets of images against the georeferenced sheets with known corner coordinates. To minimise the search space for this process a geocoder was used to determine the approximate location of the image. The implemented methods appear to hold the potential for georeferencing old map series. It is worth noting that the developed algorithms, while effective in many cases, may encounter challenges when dealing with irregularities on map sheets caused by the passage
of time, such as damage. Consequently, there is a great opportunity to further enhance the algorithms to ensure they can consistently and accurately georeference images, even when faced with such irregularities. This ongoing development will lead to improved georeferencing accuracy and user confidence.

Zeewolde is het jongste dorp uit de Flevopolder, desalniettemin kent het een interessante geschiedenis. Lange tijd was de stichting van het dorp, vanwege teruglopende werkgelegenheid in de landbouw, onzeker. Door Zeewolde te situeren nabij het recreatiegebied aan het Wolderwijd kon zij zowel een verzorgende rol spelen voor de agrarische bevolking als voor recreanten, en was zij levensvatbaar. Inmiddels is Zeewolde een dorp met ruim 22.000 inwoners, en kan worden onderzocht hoe de veranderingen in met name de landbouw en recreatie het ontwerp hebben beïnvloed. De ontwikkeling van de IJsselmeerpolders in ogenschouw nemend kan worden vastgesteld dat er, naast het landelijke overloopbeleid ten behoeve van de Randstad, twee ontwikkelingen zijn die een grote invloed hebben gehad op het structuurplan van Zeewolde. Allereerst de vergaande mechanisatie en schaalvergroting in de landbouwsector die zich sinds het begin van de twintigste eeuw aandient en ervoor zorgt dat de werkgelegenheid en daarmee bevolkingsdichtheid op het platteland sterk afneemt. Daarnaast de opkomst van massale recreatie ten gevolge van toegenomen vrije tijd door de economische groei sinds de jaren vijftig. De twee ontwikkelingen samen hebben het neveneffect dat het platteland niet langer als locatie puur voor voedselproductie wordt gezien, maar ook kansen biedt voor onder andere recreatie. Om de nieuw ontdekte belangen mee te nemen bij de inrichting van het landschap ontstaat er langzaam maar zeker een meer integrale manier van landschapsinrichting, gebaseerd op structuurplannen. De dubbelrol die Zeewolde kent door zowel agrarische als recreatieve bevolking te verzorgen is duidelijk zichtbaar in het centrum. De buitendijks gesitueerde centrumdelen, zoals het Havenplein en de boulevard, zijn voornamelijk bedoeld voor recreatieve voorzieningen welke om seizoenspieken aan te kunnen ruimschoots aanwezig zijn. Het binnendijkse centrumdeel voorziet juist in de dagelijkse behoeften van de permanente bewoners. Deze verdeling is ook, zij het minder duidelijk, terug te zien in de eerste woonwijken rond het centrum. Waar in de Akkers bewust de sfeer van een boerenpolderdorp is nagestreefd ligt in Zeewolde Zuid de nadruk meer op de nabijheid van het Horsterwold en de jachthaven. Ten slotte blijkt uit vergelijking met Emmeloord en Dronten dat de infrastructuur van Zeewolde, met name wanneer zij bedoeld is voor recreanten, aan de ruime kant is. De bijzondere structuur van Zeewolde laat zich lezen als een eindpunt in de ontwikkeling van de IJsselmeerpolders. Wat een eeuw geleden begon als een waterbouwkundig megaproject waarin landwinning ter bevordering der volkswelvaart centraal stond, besluit met een landschap dat een eeuw aan ontwikkeling weerspiegelt in een samenspel van landbouw en recreatie.

Concluderend is het antwoord op de onderzoeksvraag ‘Wat zijn overeenkomsten en verschillen tussen de collectieve woonvormen van het Coöperatiehuis (1930) en het Vierwindenhuis (1980) en hoe komt dit tot uitdrukking in de ontwerpen?’ dat het Coöperatiehuis en het Vierwindenhuis met verschillende ontwerpfilosofieën ontwikkeld zijn. Ze zijn met verschillende theorieën en filosofieën bedacht die niet op elkaar aansluiten. Daarbij was de situatie in Amsterdam verschillend. In 1930 was er woningnood, waarop Zomers Buiten reageerde met arbeiderswoningen. In 1980 was er onrust in Amsterdam door krakers en tegenstellingen van de stad. Hierdoor ontstonden experimentele woningbouwprojecten, waaronder het Vierwindenhuis. Overeenkomsten tussen beide projecten zijn onder andere dat zowel Zomers Buiten als Elders een nieuwe woonvorm ontwikkeld hebben met hun projecten. Deze nieuwe woonvormen komen overeen in het integreren van collectieve functies, waarvan de invulling erg verschilt. Hiernaast hebben beide projecten een gezamenlijke binnentuin, die bij beiden is ontstaan door de schakeling van woningen in de wooncomplexen.

DIN 18 024 and 18 025, published in Germany in the 1970s, were among the first standards in Europe on the subject of accessibility in the built environment. The paper describes their historical context, reception and their effects on literature and practice.