Nederland is op weg naar een CO2-neutrale samenleving in 2050. Zo ook het haven industrieel cluster van Rotterdam (HIC). Om dat te bereiken zal de energievoorziening de komende jaren moeten veranderen. Deze verandering heeft een grote impact op de energieinfrastructuur. In het Windmaster project wordt gefocust op de huidige aardgas-,H2- en elektriciteits infrastructuur binnen het HIC. Het plannen van infrastructuur kent lange implementatie- en afschrijvingstermijnen waardoor het voor de infrabeheerders bij wijze van spreken vandaag 2030 is en overmorgen 2050. Gezien de vele onzekerheden rondom de toekomstige energieconsumptie en -productie in het HIC en de rest van Europa vraagt dit om een nieuw investeringsparadigma. Een paradigma dat moet voorkomen dat groene industrie in de toekomst niet gefaciliteerd kan worden. Dat een nieuw investeringsparadigma nodig is, blijkt onder andere uit het feit dat zonneparken in het noorden van het land niet aangesloten kunnen worden op het elektriciteitsnet als gevolg van capaciteitsknelpunten. Zonder verandering in het investeringsparadigma is de kans groot dat andere groene industrie in de toekomst niet kan worden aangesloten op de benodigde energie-infrastructuur en als gevolg daarvan zich niet kan vestigen in het HIC. Het hoofddoel van het Windmaster project is om te onderzoeken of een participatieve multimodel aanpak inzicht kan creëren in welk investeringsbeleid tot een robuuste adaptieve investeringsstrategie voor de energie-infrastructuur leidt. Het investeringsbeleid is het reguleringskader waarbinnen infrabeheerders haar strategisch netplanningsproces moeten uitvoeren. Dit beleid is bepalend voor de uiteindelijke ontwikkeling van transportcapaciteit in energie-infrastructuur. Binnen het Windmaster project is samen met de stakeholders (TU Delft, Siemens, TenneT, Stedin, Gasunie, Havenbedrijf Rotterdam, Provincie Zuid-Holland, Deltalinqs en ISPT) gewerkt aan een multi-model dat inzicht geeft in de effectiviteit van investeringsbeleid voor de ontwikkeling van energie-infrastructuur. Het multi-model is tot stand gekomen door intensieve participatie van alle stakeholders tijdens verschillende workshops en interviews. De gekozen aanpak is verwant aan de modelleringsaanpak die het adaptief watermanagement beleid voor het Nederlandse Deltaprogramma ondersteunt1. Deze aanpak kenmerkt zich door het verkennen van veel verschillende mogelijke toekomsten en het ontwerpen van adaptief beleid op deze mogelijke toekomsten. De kernfunctionaliteit van het ontwikkelde multi-model bestaat uit een scenariogeneratie model en een geïntegreerd gedrags- en technisch model. Het eerste model is in staat om op een gestructureerde manier een grote hoeveelheid verschillende energietransitiepadscenario’s te genereren. Het laatste model representeert het strategisch netplanningsproces van infrabeheerders dat onder invloed van investeringsbeleid tot investeringen in de energie-infrastructuur leidt. Met het ontwikkelde multi-model kan de effectiviteit van verschillend investeringsbeleid worden onderzocht. Daarnaast leiden de simulaties met het multi-model tot identificatie van robuuste no regret investeringen. @en