Het real-time informeren van politiemensen is een van de speerpunten van de nationale politie. Vanaf eind 2012 beschikken alle geografische eenheden en de landelijke eenheid daartoe over een nieuw organisatieonderdeel: het Real-Time Intelligence Center (RTIC). Het RTIC is gepositioneerd op de meldkamer zodat informatie bij spoedeisende meldingen snel beschikbaar kan worden gesteld aan politiemensen die in de noodhulp werken. Twee jaar na de invoering heeft een consortium van Crisislab en het lectoraat Intelligence van de Politieacademie een onderzoek uitgevoerd naar de mate waarin het real-time informeren effectief georganiseerd is. Het onderzoek wijst uit dat het real-time informeren op dit moment niet effectief is georganiseerd. Een klein deel van de informatie die door het RTIC aan meldingen werd toegevoegd, bereikte de noodhulpeenheden. In drie geografische eenheden van de politie is onderzocht hoe het RTIC informatie opzocht en toevoegde aan meldingen, of deze RTIC-informatie de noodhulpeenheden voor het in actie komen bereikte en of deze vervolgens door hen werd gelezen. Het werkproces van het RTIC is dynamisch van aard: voor meerdere meldingen tegelijk werd in verschillende (politie)systemen en op internet naar veiligheidsinformatie gezocht. Gemiddeld werd aan 15% van de spoedeisende meldingen informatie door het RTIC toegevoegd. Mede door de doorgaans korte aanrijdtijd van de noodhulp bereikte de door het RTIC opgezochte en doorgestuurde informatie de politiemensen op weg naar een melding, vaak te laat. Het RTIC is zeker niet de enige cruciale factor in het proces van real-time informeren van de noodhulpeenheden. De centralisten in de meldkamer zijn minstens zo belangrijk. In de eerste plaats moeten zij in contact met de melder de informatie ‘achterhalen’ op basis waarvan het RTIC kan gaan zoeken naar extra informatie. In de tweede plaats moeten zij de informatie die door het RTIC wordt opgezocht, doorgeven aan de politiemensen op weg naar een melding. Dit deden zij echter lang niet altijd. De onderzoekers zoeken verbetering van het proces bij spoedeisende meldingen niet in het ‘overslaan’ van de centralist. Bijvoorbeeld door informatie te verstrekken via een MDT-scherm dat zich in het politievoertuig bevindt, zodat de noodhulp deze informatie ook in principe zelf kan bekijken. De reden is dat de noodhulpeenheden voor het ter plaatse komen bij spoedeisende meldingen zelden op het MDT-scherm kijken en juist erg op de centralist (willen) varen. Bij meldingen zonder spoed hebben de noodhulpeenheden meer aandacht en tijd bij de voorbereiding van de melding en zoeken zij via hun mobiel zelf in de systemen naar informatie die relevant kan zijn.@en

Binnen de politieorganisatie werken op verschillende plekken analisten die zich bezighouden met onderzoek en analyse, ter ondersteuning van hun collega’s. Ze haken aan bij opsporingsonderzoeken, bij programma-teams en ook bij beslissers op beleidsniveau. In dit onderzoek van Bureau Bruinsma en het lectoraat Intelligence van de Politieacademie is gekeken wat succesfactoren zijn voor de doorwerking van veiligheidsanalyses op strategisch, tactisch en/of operationeel niveau. Het blijkt dat succesvolle analisten zelf een grote rol spelen bij de doorwerking van hun analyses en soms ook getalenteerd verandermanager zijn. De onderzoekers hebben eerst een literatuurstudie verricht naar mogelijke succesfactoren voor het gebruik van veiligheidsanalyses in de politiepraktijk. Succesfactoren zijn bijvoorbeeld het toegankelijk maken van het product en aandacht voor de praktijkrelevantie. De ontvanger van het product moet urgentie voelen en zich verantwoordelijk voelen voor gebruik van het product. Verder speelt een goede relatie tussen analist en de ontvanger tijdens het gehele analyseproces een rol, evenals sterke interpersoonlijke vaardigheden van de analist. Aan de hand van vier praktijkvoorbeelden is gekeken of deze succesfactoren terug zijn te vinden bij politie-analisten met impact in de aanpak van misdaad. Daarbij is vooral gekeken naar: de analist, de ontvanger, de analyse en het proces waarmee de analyse naar de ontvanger komt. In de vier praktijkvoorbeelden zijn de succesfactoren herhaaldelijk terug te vinden. Met name de procesbegeleiding van de analist bij de overdracht blijkt van doorslaggevend belang. Impact-hebbende analisten lijken dan ook vooral assertieve, initiatiefrijke analisten die persoonlijk excelleren op de vlakken van verbindingen leggen, netwerken en adviseren. Het onderzoek geeft aan hoe de politie op succesfactoren kan sturen om de cruciale wisselwerking tussen operatie en intelligence verder te ontwikkelen. Daarbij wordt wel benadrukt dat analisten niet alleen verantwoordelijk zijn voor impact, ook leidinggevenden van de analisten en de opdrachtgevers van de analyses dienen hierin een rol te hebben. Gezamenlijk geven zij, met de keuzes in hun werk, pas de echte praktijkbetekenis aan de analyses.@en